Rozdział 11 – Spacer & imprezka.

Oczami Justina

            Rano wstałem w świetnym humorze. Nic nie było w stanie mi go zepsuć, ponieważ dziś zobaczę się z najwspanialszą dziewczyną po słońcem. MOJĄ dziewczyną.

            Szkoda tylko, że na razie muszę ukrywać ten skarb przed światem. Wiem, że coś jej obiecałem, ale trudno będzie dochować tajemnicy. Cóż najważniejsze jest to, ze w końcu jesteśmy razem.

            A poza tym do rozpoczęcia jej studiów pozostało tylko dwa i pół miesiąca, więc jakoś to muszę wytrzymać. Może uda nam się to ukryć tyle czasu zwłaszcza, że za kilka dni wyjeżdżam w dalszą trasę i spotkamy się dopiero na imprezie urodzinowej u Caitlin.

            Ubrałem biało-czarną koszulkę w paski na krótki rękawek, białe rurki pozostawiłem nisko opuszczone, czarno-granatowe supra i srebrny szeroki łańcuszek. Włosy natomiast postawiłem na żelu w artystycznym nieładzie.

            Gdy w końcu byłem już gotowy postanowiłem zadzwonić najpierw do swoich przyjaciół i ich obudzić, bo wiedziałem, że rozmowa z Lilly zajmie mi najwięcej czasu.

            Moi przyjaciele na początku marudzili, ale gdy sobie uświadomili, że wychodzimy dziś z Lillianne od razu stali się żywsi. Na sam koniec zadzwoniłem do Lilly. Dziewczyna bardzo długo nie odbierała.

Oczami Lilly

            Tak cudownie sobie spałam. Jednak nagle usłyszałam dźwięk swojego telefonu. Myślałam, że to może mi się tylko śni, ale dźwięk się tylko coraz bardziej nasilał. Niechętnie przeciągnęłam palcem po ekranie, aby odebrać połączenie.

            − Cześć słońce, obudziłem Cię? – Zapytał delikatnym tonem mój chłopak.

            − A jak myślisz? – Powiedziałam zaspanym głosem i przeciągnęłam się na łóżku. – Poza tym, która jest godzina.

            − No przepraszam myszko, ale to nie moja wina, że jest już godzina 12: 08 i powinnaś się zbierać na nasz spacer. Za pół godziny jesteśmy wszyscy u Ciebie. – Powiedział chłopak i się rozłączył.

            Ugh. Ja go kiedyś uduszę, czy serio nie może dać mi trochę więcej czasu? Nie zdążę przecież zjeść śniadania, ogarnąć się w łazience i przebrać w pół godziny.

            Szybko wyszłam z łóżka wyjęłam z torby pierwsza lepszą sukienkę i weszłam do kuchni. Mój chrzestny akurat robił kanapki z szynką, pomidorem i ogórkiem korniszonym, więc porwałam mu jedną i zaczęłam jeść kierując się do łazienki.

            − Lilly z kanapką do łazienki? – Zapytał zdziwiony.

            − Oj przestań nie mam czasu, żeby na spokojnie zjeść za chwilę będą tu moi przyjaciele, bo już jeden z nich dzwonił i nie mam na nic czasu. – Po tych słowach od razu podbiegłam do stołu w kuchni i do jednej z czystych szklanek, które wcześniej mój wujek wyciągnął nalałam coli, którą wypiłam jednym duszkiem i poszłam do łazienki.

            Weszłam do łazienki i wzięłam szybki poranny prysznic, po czym zaczęłam suszyć włosy i myć zęby jednocześnie. Gdy skończyłam zaczęłam ubierać się we wcześniej wybrane rzeczy.

            Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi.

            − Artur możesz otworzyć drzwi, ja się jeszcze ubieram. – Zawołałam do swojego chrzestnego.

            Od zawsze mówiłam do niego po imieniu, mimo że jest ode mnie starszy o siedemnaście lat nigdy nie lubił, gdy do niego mówiłam wujek, bo uważał, że wtedy czuje się staro.

            − Lilly to do Ciebie. – Powiedział, gdy wszedł z moimi przyjaciółmi i chłopakiem do domu.

            − Za chwilę wyjdę, tylko skończę się ubierać. – Powiedziałam.

            Ubrałam kremową zwiewną sukienkę do połowy uda bez ramiączek ze srebrnym haftem przy dekolcie, srebrne sandały na szpilce, srebrne długie kolczyki zakończone białymi kryształkami, oraz naszyjnik i bransoletkę z tym samym motywem. Na koniec rozczesałam jeszcze raz swoje włosy i wyszłam z łazienki.

            Jus, Chris, Chaz I Ryan byli pod wrażeniem, gdy mnie ujrzeli, natomiast Cait od razu padła mi w ramiona.

            A co do chłopaków to tylko z niedowierzaniem pokręciłam głową. Zwłaszcza, jeśli chodziło o Justina, bo przecież dziewczyny w jego ostatnich teledyskach były o wiele bardziej rozebrane chyba, że się mylę.

            Chwilę później mój chłopak doszedł do siebie i mocno mnie przytulił, po czym delikatnie pocałował mnie w czubek głowy. Złapałam go za rękę i poprowadziłam do swojego pokoju. Tam zamknęłam za nami drzwi, a on jak na polecenie wpił się w moje usta z gorącym pocałunkiem. Oplotłam jego szyję rękoma i mocno się do niego przytuliłam. On natomiast położył swoje dłonie na moich biodrach.

            Nasz pocałunek przerwał Chris, który wszedł do pokoju.

            − Nie wiem, jak wy zakochane gołąbki, ale moim zdaniem, jeśli chcemy iść na spacer powinniśmy już wychodzić, żeby zdążyć się jeszcze wyszykować na imprezę. – Powiedział nasz przyjaciel.

            Niechętnie się od siebie odsunęliśmy i wyszliśmy z pokoju. Przed wyjściem złapałam jeszcze srebrną torebkę, do której schowałam portfel, dokumenty i telefon.

            − To my wychodzimy. – Pożegnałam się z bliskimi i ruszyliśmy przed siebie.

            Justin wiedział, że przed publiką musimy udawać, że nie łączy nas nic więcej niż przyjaźń, więc szliśmy tylko i wyłącznie obok siebie. Po jednej jego stronie szłam ja, a po drugiej Cait i w pewnym momencie objął nas obie opiekuńczo ramieniem.

            Szliśmy tak jakiś przed siebie. Ciągle byliśmy zatrzymywani przez jego fanów, bądź moich dawnych znajomych ze szkół, którzy ciągle dopytywali się skąd znam Beebsa. Cóż odpowiedź dla mnie jest prosta, wychowywałam się przy nim, ale nie zdradziłam tego przez dwanaście lat i teraz tego nie zdradzę.

            W końcu za którymś kolejnym pytaniem zadanym przez mojego kuzyna, którego spotkaliśmy wraz z jego kolegami odpowiedziałam na jego pytanie już normalnie.

            − Dobrze wiesz, że wyjeżdżając z Kanady dwanaście lat temu zostawiłam tam swoich najlepszych przyjaciół, a oto i oni we własnej osobie. Moja kochana „starsza siostrzyczka” Cait, „starsi bracia” Chazik i Ry, mój kochany „brat bliźniak” Chrisiak i jedyny w swoim rodzaju Justy, z którym przez sześć lat byłam nierozłączna do dnia mojego wyjazdu z Kanady. – Powiedziałam po kolei przedstawiając swoich przyjaciół. Przy Justinie jedynie pominęłam fakt, że od wczoraj jesteśmy parą, bo przecież to nie mogło się teraz dostać na światło dzienne.

            − Dlatego mówisz z takim dziwnym akcentem? – Zapytał jeden z kolegów mojego kuzyna.

            W odpowiedzi tylko skinęłam głową i poszliśmy dalej. Po pewnym czasie ustaliliśmy, że pora wracać, aby jeszcze przygotować się na imprezę.

            Chłopcy poszli do hotelu, a ja zabrałam Caitlin ze sobą. Pożyczyłam jej jedną ze swoich sukienek i zaczęłyśmy się szykowa do wyjścia.

            Moja przyjaciółka założyła krótką czarną sukienkę bez ramiączek sięgającą połowy uda, idealnie opinającą jej ciało ze srebrnym wykończeniem przy górze sukienki oraz czarne sandały na szpilce.

            Natomiast ja założyłam błękitną sukienkę bez ramiączek sięgającą do połowy uda z szeroką spódnicą obszytą tiulem. Gorset idealnie opinający moje ciało na piersiach wyłożony był srebrnymi cyrkoniami, a nad spódnicą znajdowała się srebrna sprzączka. Do tego założyłam białe bolerko i białe sandały na szpilce z szerokim paskiem wokół kostki.

            Razem z Cait zrobiłyśmy sobie nawzajem makijaż, a chwilę później chłopcy byli już u nas.

            Justin miał na sobie ciemnogranatowe jeansy z jaśniejszym cieniem, białą koszulę, czarną kurtkę skórzaną i biało-czarno-czerwone supra. Od razu wtuliłam się w swojego chłopaka, a on wpił się w moje usta. Objęłam mocno jego szyję, a on oplótł swoje ręce wokół mojej talii. Moi bliscy przypatrywali się całemu zajściu.

            Ups… Zapomniałam, że nikt poza naszymi przyjaciółmi i Pattie nie wiedział o naszym związku. Chyba czas na małe wyjaśnienia. Gdy oderwaliśmy się z Jusem od siebie spojrzałam na mojego chrzestnego i babcię, którzy przyglądali się całemu zajściu. Beebs objął mnie swoimi silnymi i umięśnionymi ramionami i mocno przyciągnął do siebie.

            − Czy ja o czymś nie wiem? – Zapytał mój chrzestny.

            Spojrzałam po swoich przyjaciołach i szeroko się do nich uśmiechnęłam, przy czym zatrzymałam na dłużej na Justinie i znów spojrzałam na swoich bliskich. Opowiedziałam im całą historię od wyjazdu z Kanady, gdy miałam sześć lat, po wczorajsze wydarzenie.

            − Tylko teraz przez jakiś czas musimy ukrywać nasz związek, aby ludzie nie myśleli, że Jus zostawił Selenę dla mnie. Choć my znamy prawdę. – Powiedziałam na koniec.

               − Lilly, jeśli macie zamiar się tak całować Przy publice, to długo tego nie ukryjecie.

            − Artur, ale Jus jutro wyjeżdża w dalszą trasę i spotkam się z nim dopiero na początku sierpnia w Kanadzie.

            − Lilly musimy już iść. – Powiedział Butler.

            − Dobrze Ry już idziemy, bo Ty jak się nie napijesz to nie dasz mi spokoju, prawda? – Powiedziałam do Ryana.

            Chłopak szeroko się uśmiechnął, co uznałam za przyznanie mi racji. Złapałam Jusa za rękę i skierowaliśmy się do wyjścia, niestety zaraz po opuszczeniu budynku musiałam puścić jego dłoń.

            Justin od razu posmutnia, gdy przestałam go trzymać, ale oboje bardzo dobrze wiedzieliśmy, że nie możemy jeszcze ujawnić naszego związku.

            Z Cait od razu poszłyśmy na parkiet. Chłopcy długo nam się przyglądali. W pewnym momencie Chris i Jus przyszli do nas i tańczyli z nami. Ryan i Chaz w tym czasie poszli do baru i zamówili sobie trunki.

            Bardzo długo tańczyliśmy. Głównie moim partnerem w tańcu był Beebs, który był naprawdę świetnym tancerzem. Niestety wszystkie wolne piosenki przetańczyłam z Chrisem, bo Jus bał się, że nie będzie w stanie się powstrzymać i pocałuje mnie na oczach wszystkich.

            Ci dwaj byli niemożliwi. Przyszliśmy się tutaj bawić, a nie pić. W pewnym momencie, gdy Chris i Justin poszli po napoje dla nas podeszli do mnie koledzy z mojej dawnej klasy z gimnazjum. Nie spodziewałam się tego dnia spotkać kogoś znajomego poza moimi przyjaciółmi ze Stratford.

            − Lilly Anna, co Ty tutaj robisz? Przecież nigdy nie chodziłaś po takich miejscach. – Powiedział jeden z nich.

            Zawsze mnie irytowało to, że w Polsce mało ludzi potrafiło wypowiedzieć moje imię. Oni zawsze rozdzieli moje imię na dwa różne imiona a w rzeczywistości było to Lillianne, które wymawia się Lilian. Drugą nurtującą mnie rzeczą był fakt, że wszyscy uważali, że muszę chodzić z nimi po klubach, aby mogli się ze mną przyjaźnić, jednak moja paczka przyjaciół z Kanady różniła się całkowicie od reszty. Oni lubili mnie taką, jaka jestem od zawsze.

            − Po pierwsze to Lillianne. Po drugie do tej pory nie miałam, z kim chodzić w takie miejsca. Po trzecie wszystko się zmieniło odkąd wróciłam do swojego domu w Kanadzie. – Odparłam bez namysłu.

            Wtedy przyszli Justin z Chrisem i podali mi i Cait po szklance coli, po czym obaj obieli mnie w pasie i każdy z nich pocałował mnie w policzek.

            − Wow dziewczyno Ty masz tam powodzenie w tej Kanadzie. – Powiedział mój rozmówca.

            Na jego słowa szeroko się uśmiechnęłam i spojrzałam po swoich przyjaciołach. Chaz i Ryan wstali od baru i podeszli do nas, po każdy z nich mocno się do mnie przytulił.

            Od razu mogłam stwierdzić, że już się upili, bo inaczej żaden z nich nie pocałowałby mnie w policzek.

            − Chłopaki a wy może lepiej już dziś nie pijcie, bo trochę już przesadzacie. – Upomniałam Butler’ a i Somers’ a.

            − Dobrze mamusiu. – Wybełkotali i zasalutowali, jak w wojsku, na co od razu się uśmiechnęłam.

            Moi dawni koledzy z klasy odeszli od nas a my wróciliśmy do zabawy. Późnym wieczorem chłopcy odprowadzili mnie pod dom mojej babci. Nim się z nimi wszystkimi pożegnałam wciągnęłam Justina do budynku i mocno się do niego przytuliłam. Musnęłam delikatnie jego dolną wargę, a on wpił się w moje usta, jak pijawka i zachłannie całował moje usta.

            − Kocham Cię. – Wyszeptał mi do ucha, gdy skończył mnie całować.

            − Ja ciebie też kocham. – Odpowiedziałam mu patrząc w jego piękne oczy.

            Wyszliśmy z powrotem przed dom mojej babci i pożegnałam się z resztą przyjaciół. Teraz mieliśmy się spotkać dopiero podczas urodzin Cait.

_________________________________________________________________________________

Czytasz = Komentujesz!

Mam nadzieję, że spodoba wam się rozdział.

Wiem, czy są błędy, bo nie miałam czasu sprawdzić, bo miałam kilka spraw rodzinnych przez święta.

Teraz na szczęście wszystko się uspokoiło i znów zacznę częściej dodawać rozdziały.